/ Friday, 14 March,2025


اے نکتہ ورے سخن شنا سے





بخواندۂ کتاب  بابِ جبریل

 

مجموعۂ نعت جناب حافظ مظہر الدّین صاحب ﷫ مظہر

اے نکتہ ورے سخن شنا سے
از من بپذیر التماسے
کز جادؤ منصفی نہ لغزی
صاحب نظری بہ فکر نغزی
ذہنِ تو دقیقہ یابِ معنیٰ
فکرِ تو کلیدِ بابِ معنیٰ
بس مرتبۂ سخن بلند است
کاں خاصۂ طبعِ از جمند است
ہر ذہنِ رسا وطبعِ وقّاد
در اخذِ نکات باشد استاد
انداز ِ سخن نوائے راز است
چوں تندیٔ مے جگر گداز است
در مُردہ و زندہ گر بدانی
فرقِ سخن است و بے زبانی
قدرِ سخن و سخن طرازاں
داند نگہِ ادب نوازاں
مظہر﷫ کہ بہ ذوق و شوق فرداست
در راہِ ادب یگانہ مرد است
آں حق نگرے و حق پسندے
درویش نواز، درد مندے
پیشِ فقرا نیاز کیش است
باکج  کلہاں بہ ناز بیش است
رغبت بہ سکندراں ندارد
نفرت ز قلندراں ندارد
شعرش را پایہ ایست عالی
آہنگ ز جذبۂ بلالی
کیفیّتِ نغمہ ہائے شیریں
دیدم  بہ کلام ِ مظہر الدّیں 
در معرضِ فکر و فن امینم
شرحے دہمت ازانچہ بینم
آں طرفہ سخنور و ادیب است
دیوانۂ جلوۂ حبیبﷺ است
مِدحت گرِ خاتَمْ النّبیّٖںﷺ
سلطانِ وجود، ہادیِ دیں
آں کُو  بہ رُسُل امام و سرور
ہم شافعِ اُمّتاں بہ محشر
ممتاز بہ شانِ حق نمائی
آں بندہ کہ می کند خدائی
ہم شمع ِ جمالِ بزمِ امکاں
ہم خلوتیِ حریمِ یزدداں
سر تاجِ پیمبراں، حق آگاہ
دانائے رموزِ لی مع اللہ
شاہیکہ جلیلۃُُ القُدوم است
ذاتیکہ مدینۃ ُ العلوم است
یارب! نگرم چہ طُرفہ منظر
بابِ جبریل و دستِ مظہر﷫
آں را بہ حریمِ لطف جادہِ
خیرات زخوانِ مصطفی ﷺ دہِ
دارد بہ نصؔیر رسم و راہے
با آں ہمہ احتشام و جا ہے
(عرش ناز )