اَلسَّلَام اے احمدت صہر و برادر آمدہ
حمزہ سردارِ شہیداں عمِّ اکبر آمدہ

جعفرے کو می پرد صبح و مسا با قدسیاں
با تو ہم مسکن بہ بطنِ پاکِ مادر آمدہ

بنتِ احمد رونقِ کاشانہ و بانُوے تو
گوشت و خونِ تو بَلَحْمَش شیر و شکر آمدہ

ہر دو رَیحانِ نبی گلہائےتو زاں گل زمیں
بہرِ گل چینت زمینِ باغِ بر تر آمدہ

می چمیدی گلبنا در باغِ اسلام و ہنوز
غنچہ ات نشگفت و نے نخلے دِگر بر آمدہ

نرم نرم از بزمِ دامن چیدہ رفتہ بادِ تند
یا علی چوں بر زبانِ شمعِ مضطر آمدہ

ماہِ تاباں گو متاب و مِہرِ رَخشاں گو مَرَخْش
باختر تا خاور اِسمت نورِ گُستر آمدہ

حَلِّ مشکل کُن بروئے من درِ رحمت کشا
اے بنامِ تو مُسلَّم فتحِ خیبر آمدہ

مرحبا اے قاتلِ مَرحَب امیر الاشجعیں
در ظِلالِ ذُوالفقارت شورِ محشر آمدہ

سینہ ام را مشرقستاں کن بنورِ معرفت
اے کہ نامِ سایہ ات خورشیدِ خاور آمدہ

کے رسد مولیٰ بمہرِ تابناکت نجمِ شام
گو بنورِ صحبتِ اُو صبحِ انور آمدہ

ناصبی را بغضِ تو سوئے جہنم رہ نمود
رافضی از از حُبِِّ کاذب در سقر در آمدہ

من زِحق می خواہم اے خورشیدِ حق آں مِہر تو
کز ضیائش عالَمِ ایماں منور آمدہ

بہرِ اَستر چادرِ مہتاب و ایں زرّیں پرند
ناپذیرائے گلیمِ بختِ قَنبر آمدہ

تشنہ کامِ خود رضؔائے خستہ را ہم جرعۂ
شکرِ آں نعمت کہ نامت شاہِ کوثر آمدہ

حدائقِ بخشش