/ Thursday, 13 March,2025


ہر آنکہ اُو بہ کوچۂ اہلِ وفا رسد





ہر آنکہ اُو بہ کوچۂ اہلِ وفا رسد
حقّا بہ زیرِ سایۂ لُطفِ خدا رسد
اغیار شاد کام شوند از مئے نشاط
خالی شود ز بادہ چو ساغر، بما رسد
دل تنگ از حوادثِ عالم مثو چنیں
روزے بود کہ شاہدِ فرخندہ پا رسد
چوں چشمِ التفات کند سُوئے دیگراں
باشد کہ گاہ گوشۂ چشمے بما رسد
زاہد بہ راہِ الفتِ یزداں قدم نہاد
بینم، بہ راہِ عشقِ بتاں تا کجا رسد
در آرزوئے قُرب، سلاطیں شدند خاک
مشکل کہ نزدِ بارگہش ہر گدا رسد
مائیم و راہِ پُر خطرِ عاشقی نصیؔر
یا یارِ بے وفا رسد و یا قضا رسد
(عرشِ ناز)