حمداََ یا مفضل عبدالقادر یا ذا الافضال
یا منعم یا مجمل عبد القادر انت المتعال
مولاے بما منت بالجود علی من دون سوال
امنن واجب سائل عبدالقادر جد بالآمال
صلوٰۃ
بارد ز خدا بر جد عبدالقادر
محمود خدا حامد عبدالقادر
باران درودے کہ چکیدہ زرخش
بارد بسر سید عبدالقادر
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
تمہید
یا رب کہ دمد سنائے عبدالقادر
ہر حرف کند ثنائے عبدالقادر
ہمزہ بردیف الف آید یعنی
خم کردہ قدش برائے عبدالقادر
ردیف الف
یا من بسناہ جآء عبدالقادر
یا من بشناہ یا عبدالقادر
اِذ اَنت جعلتہ کما کنت تشآئٗ
فاجعَلنی کیف شآء عبدالقادر
رباعی
ربی اربی الرجاء عبدالقادر
اذ عودنا العطاء عبدالقادر
الدار و سیعۃ و ذوالدار کریم
بورنا حیث بار عبدالقادر
ردیف الباء (ب)
در حشر گہ جناب عبدالقادر
چوں نشر کنی کتاب عبدالقادر
از قادریاں مجو جداگانہ حساب
مد شمر از حساب عبدالقادر
رباعی
اللہ اللہ ربّ عبدالقادر
دارد واللہ حب عبدالقادر
از وصف خدائے تو نصیب دادند
طوبیٰ لک اے محب عبدالقادر
ردیف التاء (ت)
اے عاجز تو قدرت عبدالقادر
محتاج درت دولت عبدالقادر
از حرمت ایں قدرت و دولت بخشائے
بر عاجز پر حاجت عبدالقادر
رباعی
تنزیل مکمل است عبدالقادر
تکمیل منزل ست عبدالقادر
کس نیست جز او در دو کنار ایں سیر
خود ختم و خود اول ست عبدالقادر
رباعی
مما لا تعلمو ست عبدالقادر
مستور ستور ہو ست عبدالقادر
می جو میگو پس آنچہ دانی کہ درست
از جستن و گفتن او ست عبدالقادر
رباعی مستزاد
وے گفت دلم کہ جان ست عبدالقادر گفتم احسنت
جان گفت کہ دین ما ست عبدالقادر گفتم انت
دیں گفت حیات من از من و گفتم ایں جملہ صفات
از ذات بگو کہ آن ست عبدالقادر گم شد من و آمنت
مستزاد دیگر
عقل و حصر صفات عبدالقادر شبکور نجوم
وہم و ادراک ذات عبدالقادر وہ شارق و بوم
عجز آنکہ بکنہ قطرہ آبے نرسید زعم آنکے رسد
تا قعریم و فرات عبدالقادر قدرت معلوم
ردیف الثاء (ث)
دیں را اصل حدیث عبدالقادر
اہل دیں را مغیث عبدالقادر
او ما ینطق عن الھویٰ ایں شرحش
قرآن احمد حدیث عبدالقادر
ردیف الجیم ( ج)
اے رفعت بخش تاج عبدالقادر
پُر نور کن سراج عبدالقادر
آں تاج و سراج باز برکن یا ربّ
بستاں ز شاہاں خراج عبدالقادر
ردیف الحاء (ح)
پاک ست ز باک طرح عبدالقادر
وجبی ست بری ز جرح عبدالقادر
جرحش کہ تو اند ز کلک قدرت
احمد متن ست و شرح عبدالقادر
رباعی
اے عام کن صلاح عبدالقادر
انعام کن فلاح عبدالقادر
من سر تا پا جناح گشتم فریاد
اے سر تا پا مجاح عبدالقادر
ردیف الخاء (خ)
اے ظل الہٰ شیخ عبدالقادر
اے بندہء پناہ عبدالقادر
محتاج و گدائیم و تو ذوالتاج و کریم
شیئاً للّٰہ شَیْخ عَبْدُالْقَادِر
رباعی
ماہ عربی اے رُخ عبدالقادر
نورے ز ربی اے رُخ عبدالقادر
امروز زدی ز پری خوبتری
بدر عجمی اے رُخ عبدالقادر
ردیف الدال د
دین زاد کہ زاد زاد عبدالقادر
دل داد کہ داد داد عبدالقادر
ایں جاں چہ کنم سگش باد و مرا
جان باد کہ باد باد عبدالقادر
ردیف الذال (ذ)
سلطان جہان معاذ عبدالقادر
تن ملجاؤ جان ملاذ عبدالقادر
صحن آر دامانی و اماں بارد بام
آں را کہ دہد عیاذ عبدالقادر
ردیف الراءر
پر آب بود کوثر عبدالقادر
خوش تاب بود گوہر عبدالقادر
در ظلمات و ظما آب و تابے دارم
اے حشر بیا بر در عبدالقادر
رباعی
یا ربّ نیم از در خور عبدالقادر
دل دادہ مراں از در عبدالقادر
اے ننگ مریدے از نرفتہ بمراد
رفتن مدہ از خاطر عبدالقادر
رباعی
حس کن انوار بدر عبدالقادر
بس کن از اسرار عبدالقادر
خود قدرت قدر نا مقدر ز قد
جوئی مقدار قدر عبدالقادر
ردیف الزاء ز
اے فضل تو برگ و ساز عبدالقادر
فیض تو چمن طراز عبدالقادر
آں کن کہ رسد قمریِ بے بال و پرے
در سایہ تو سرو ناز عبدالقادر
ردیف السین س
درد از در مجلس عبدالقادر
دور ست سگ بیکس عبدالقادر
حال ایں و ہوس آنکہ چو میرم ببرم
سر بر قدم اقدس عبدالقادر
رباعی مستزاد
گفتم تاج رؤوس عبدالقادر سر خم گردید
جانا روح نفوس عبدالقادر بر خود بالید
رزما او قلب فوج دیں را دل و جانست زد نوبت فتح
بزما بزما عروس عبدالقادر شاداں رقصید
ردیف الشین ش
بالا است بلند فرش عبدالقادر
آوردہ بفرش عرش عبدالقادر
ایں کرد کہ کرد شاہے کہ فزوذ
بالاؤ فرود عرش عبدالقادر
رباعی
عرش شرف ست فرش عبدالقادر
فرش شرح ست عرش عبدالقادر
یعنی تا سر بپائے فرش نمود
سر ہا شد فرش عرش عبدالقادر
ردیف الصاد
فن گرچہ نہ شد بر نص عبدالقادر
جاں دارد مہر از فص عبدالقادر
گر ناقصم ایں نسبت کامل پر خوش است
کاں بندۂ رضاؔ ناقص عبدالقادر
رباعی
بالکسر منم مخلص عبدالقادر
سر بہ قدم خلص عبدالقادر
بر کسر چو رحم آر و فتحش چہ عجب
بالفتح شوم مخلص عبدالقادر
ردیف الضاد ض
تمکین گلے از ریاض عبدالقادر
تلوین نمے از حیاض عبدالقادر
نور دل عارفاں کہ شب صبح نما ست
سطرے بود از بیاض عبدالقادر
ردیف الطاء ط
ایں جا وجہِ نشاط عبدالقادر
آں جا شمع صراط عبدالقادر
بکشادۂ دور دادۂ باد نہادہ بجود
دروازۂ صلاۃ سماط عبدالقادر
ردیف الظاء ظ
خوبان چو گل بوعظ عبدالقادر
اعیان رسل بوعظ عبدالقادر
پروانہ صفت جمع کہ خود جلوہ نما ست
شمع جزو کل بوعظ عبدالقادر
ردیف العین
خود راتبہ خو از شمع عبدالقادر
مہ آزقہ بر ز شمع عبدالقادر
ایں نور و سرور شیرت از صبح ز چیست
دو دیست مگر ز شمع عبدالقادر
رباعی
اما مگزر ز شمع عبدالقادر
مہرے بنگر ز شمع عبدالقادر
کار یکہ ز خور بہ نیم مہ دیدی بین
در نیم نظر ز شمع عبدالقادر
رباعی
بر وحدت او رابع عبدالقادر
یک شاہد و دو سابع عبدالقادر
انجام وے آغاز رسالت باشد
اینک گو ہم تابع عبدالقادر
رباعی مستزاد
واحد چو نہم رابع عبدالقادر در دامن دال
زائد چو سوم سابع عبدالقادر ہم مسکن دال
یعنی بدلائے ہفت و اوتا چہار توحید سرا
یک یک بیکے تابع عبدالقادر اندر فن دال
ردیف الغین
مے نے نور چراغ عبدالقادر
مے نے نور ز باغ عبدالقادر
ہم آب رشد ہست وہم مایہ خلد
یا ربّ چہ خوش ست ایاغ عبدالقادر
ردیف الفاء ف
عطفََا عطفََا عطوف عبدالقادر
رافََا رافََا رؤف عبدالقادر
اے آنکہ بدست تست تصرف امور
اصرف عنا الصروف عبدالقادر
ردیف الکاف ک
آخر نیم اے مالک عبدالقادر
مملوک و مکین مالک عبدالقادر
مپسند کہ گویند بایں نسبت و بند
کاں بندہ فلاں ہالک عبدالقادر
ردیف اللَّام ل
نامد ز سلف عدیل عبدالقادر
ناید بخلف بدیل عبدالقادر
مثلش گر از اہل قرب جوئی گوئی
عبدالقادر مثیل عبدالقادر
رباعی
حشر ست و توئی کفیل عبدالقادر
چاہت بہ شہ جلیل عبدالقادر
درد آ در دار عدل آمد مجرم
زدد آ زود آ وکیل عبدالقادر
ردیف المیم م
یا ربّ بجمال نام عبدالقادر
یا ربّ بنوال عام عبدالقادر
منکر بقصور و نقص ما قادریاں
بنگر کمال تام عبدالقادر
رباعی
ہر صبح رہت مرام عبدالقادر
ہر شام درت مقام عبدالقادر
بگزرز سپید و سیہ قادریاں
از حرمت صبح و شام عبدالقادر
رباعی
عبدالقادر کریم عبدالقادر
عبدالقادر عظیم عبدالقادر
رحمانت ربّ و رحمت عالم اب
رحمت رحمت رحیم عبدالقادر
رباعی
در جود سمر اے یم عبدالقادر
صد بحر ببر اے یم عبدالقادر
دور از تو سگ تشنہ لبے می میرد
یک موج دگر اے یم عبدالقادر
رباعی
صدیق صفت حلیم عبدالقادر
فاروق نمط حکیم عبدالقادر
مانند غنی کریم عبدالقادر
در رنگ علی علیم عبدالقادر
ردیف النون ن
دستے ز دم اے ضامن عبدالقادر
در دامن جاں بامن عبدالقادر
یا ربّ چو خود ایں دامن گستردہ تست
گستردہ مچین دامن عبدالقادر
رباعی
یا رب قرصے ز خوان عبدالقادر
داریم حقے بنان عبدالقادر
ایں نسبت بس کہ عاجزاں اوئیم
رحمے بر عاجزاں عبدالقادر
رباعی
جو دست بارث شان عبدالقادر
بو دست و بود ازان عبدالقادر
جنت بگداد ہند و منت نہ نہند
وہ سنت خاندان عبدالقادر
ردیف الواؤ و
خوبان خو بند نے چو عبدالقادر
شیرنیاں قند نے چو عبدالقادر
محبوباں یکد گر بہ افزائش حسن
چند و صد چند نے چو عبدالقادر
رباعی
خواہی کاہی علو عبدالقادر
نامی سامی سمو عبدالقادر
ہشدار کہ با خدائے خود می جنگی
مت غیظا اے عدو عبدالقادر
رباعی
مہ فرش کتاں در دو عبدالقادر
خود شپرہ ساں در جو عبدالقادر
آشفتہ مہ و شیفتہ می گردد مہر
در جلوۂ ماہ نو عبدالقادر
ردیف الہاء ہ
حمداََ لک اے الہٰ عبدالقادر
اے مالک و بادشاہ عبدالقادر
اے خاک براہ تو سر جملہ سراں
کن خاک مرا براہ عبدالقادر
رباعی
بے جان و بجانم شہ عبدالقادر
کس جز تو ندانم شہ عبدالقادر
بد بو دم و بد کردم و بر نیکی تو
نیک ست گمانم شہ عبدالقادر
رباعی
بہر سر ہو تجلیہ عبدالقادر
ہم تجلیہ را تحلیہ عبدالقادر
بر متن متین احدیت احمد
شرح ست و بران منہیہ عبدالقادر
رباعی
از عارضہ نیست وجہ عبدالقادر
ذاتی ست ولائے وجہ عبدالقادر
ہر کس شدہ محبوب بوجہ صفتے
عبدالقادر بوجہ عبدالقادر
رباعی
خور نورستد از رہ عبدالقادر
ہم ازن طلوع از شہ عبدالقادر
ماہ است گدائے در مہر و ایں جا
مہر ست گدائے مہ عبدالقادر
رباعی مستزاد
ہر اوج ترقی شدہ عبدالقادر تا نام خدا
خیمہ مستنزل زدہ عبدالقادر ناس اندد ہدیٰ
بالجملہ بقرآن رشاد و ارشاد در بدو و ختام
بسم اللہ و ناس آمدہ عبدالقادر حمد ست ابدا
ردیف الیاء ی
اے قادر و اے خداے عبدالقادر
قدرت دہ دست ہائے عبدالقادر
بر عاجزی ما نظر رحمت کن
رحم اے قادر برائے عبدالقادر
رباعی
جان بخش مرا بپاے عبدالقادر
جا بخش تہ لواے عبدالقادر
از صد چو رضاؔ گزشتے از بہر رضاش
ایں ہم بعلم برائے عبدالقادر
رباعی
عین آمدہ ابتدائے عبدالقادر
از رویت امر رائے عبدالقادر
از رویت او عین مرا روشن کن
روشن کن عین و رائے عبدالقادر
رباعی
عید یکتا لقائے عبدالقادر
دُر بار و دُر عطائے عبدالقادر
عبدا بہ لقائے او چو ہمزہ گم شد
تا در یابی بپاے عبدالقادر
رباعی
دل حرف مزن سوائے عبدالقادر
حاجت داند عطائے عبدالقادر
پیشش ہم از و شفیع انگیز و بگو
عبدالقادر براے عبدالقادر
رباعی مستزاد
اُفتادہ در اوّل ہدایت باساں الصادق طلب
گر دیدہ بآخر تجسس خنداں سین سان بطرب
یعنی شہ جیلان ز شہاں بس کہ ہمو نست در مصحف قرب
بسم اللہ و ناس را شروع و پایاں الحمد الرب
حدائقِ بخشش
خوش آمدید