شاہِ برکات اے ابو البرکات اے سلطانِ جود
بَارَکَ اللہ! اے مُبارک بادشا امداد کُن

عِشقیِ اے مقتولِ عشق اے خوں بہایت عینِ ذات
اے زِ جاں بِگزشتہ جاناں واصلا امداد کُن

بے خودا و با خدا آلِ محمد مصطفٰی
سیّدا حق واجدا یا مقتدا امداد کُن

اے حریمِ طیبۂ توحید را کوہِ اُحُد
یا جبل یا حمزہ یا شیرِ خُدا امداد کُن

اے سراپا چشم گشتہ در شہودِ عینِ ہو
زاں سبب کردند نامت عینیا امداد کُن

یا ابو الفضل آلِ احمد حضرتِ اچھے میاں
شاہ شمس الدین ضیاءُ الاصفیا امداد کُن

وَحی بر جَدِّ تو لَا یَأْتَل اُولُو الْفَضْل آمدہ است
بندۂ بے برگ را فضل و غنا امداد کُن

گو نہ ہجرت کردَم از اثم وغیٰ ارزم بقرب
آخر ایں در رانیم مسکیں گدا امداد کُن

اے کہ شمسی و کرامتہائے تو مثلِ نجوم
اے عجب ہم مِہر و ہم انجم نما امداد کُن

من سرت کردم دمے دیگر زِ شرقِ خَرق تاب
آفتابا! در شبِ داجِم بِیا امداد کُن

تاجْدار حضرت ماہرہ یا آلِ رسول
اے خدا خواہ و جدا از مَا عَدا امداد کُن

اے شہِ والا عمیم آلا عظیم المرتبہ
اے پئے اِلّا ذبیحِ تیغِ لا امداد کُن

نائلِ جود از نَمے زاں یم مَرا سیراب ساز
نو گُلِ جود از شَمے جانم فَزا امداد کُن

اے عجب غیبے ترا مشہود از غیبِ شُہود
دیدہ از خود بستی و دیدی خدا امداد کُن

حدائقِ بخشش